Görsel dengeyi, sahnemizdeki fiziksel olarak düşünme eğilimindeyiz, ancak bundan çok daha fazlasıdır. Renk, ton, konum, perspektif ve hatta düşünce olarak bile tanımlanabilir. Görsel olarak dengelenmiş bir görüntü, gözün ana konu üzerine yoğunlaştığı, aynı zamanda olaydaki diğer ögelerin de farkında olduğu görüntüdür. Bu diğer ögeler, konunun göz ardı edilmesinin yerine konuyu görsel olarak tamamlarlar. Görsel denge genellikle diğer kompozisyon tekniklerini tamamlayıcı özelliktedir; üçler kuralı, altın sarmal, yönelen hatlar ve daha birçok kompozisyon tekniği, görüntünün görsel olarak dengelenmesini gerektirir.

Bu iki terim, görsel dengenin iki ayağıdır. Bildiğimiz gibi, simetri etkili kullanılan bir kompozisyon aracıdır, ancak iki yarının biri diğerinden daha büyük bir kütleye sahipse, bu etki kaybolur. Görsel olarak, dengeli bir simetriye verilecek klasik örnek, bir binanın içinden yapılmış bir çekim olabilir. Çerçevenin yatay merkezi boyunca uzanan mimari yapı ile simetrik bir görüntü elde edilebilir.

Asimetri, ana konuyu dengelemek için ikincil bir nesne kullandığımız yerdir. Örneğin, aşağıdaki fotoğrafta ana konu gölün ortasındaki ağaçtır, fakat ağaç merkeze yerleştirilmek yerine asimetrik olarak sola yerleştirilmiştir. Arka plandaki göl, ana konuya olan dikkati dağıtmadan görsel dengeyi sağlamaktadır.

Belki de en yaygın olarak kullanılan görsel denge türüdür, bu türde sahne içindeki fiziksel ögelerin tümü dikkate alınır. Brühl'de çekilen fotoğrafta ana konu arka plandaki binanın görüntüsüdür. Görüntüyü dengelemek için binanın her iki yanında yer alan ağaçlara da yer verilmiştir. Bu ögelerin hepsi ana konuya olan dikkati dağıtmak yerine dikkati toparlamıştır. Eğer ağaçlar orada olmasaydı, ağırlık görsel olarak sadece arka tarafa kayacak, dikkat dağılacak ve ana konu önemini kaybedecekti.

Aşağıdaki çekimde, küçük olan yapraklar daha büyük bir çerçevede yapılacak olan bir fotoğrafa göre görsel olarak daha çekicidir. İyi bir görsel denge elde etmek için, daha geni açılı bir çekim yapılmamış, küçük bir yapısı olan bu bitkiye yakınlaştırılma yapılmıştır. Böylece bir görsel denge sağlanmıştır.

Fotoğraflarımızı rengi kullanarak da dengeleyebiliriz. Bir yol, iki kadeh içeceğin bu fotoğrafında görülebileceği gibi, birbiri ile karşıtlık sağlaması amacıyla birincil renkleri kullanmaktır. Görsel dengeyi sağlamak için kırmızı ve yeşil olmak üzere iki ana rengi kullanıyoruz, yumuşak yeşil tonlar görüntünün büyük bir kısmını kaplıyor, ancak ahırdaki kırmızı renk onu vurgulamaya ve dikkatimizi üzerine çekmeye yardımcı oluyor.

Birincil ya da ikincil renklerin yanı sıra, bir görüntüyü dengelemek için benzer renk tonlarını da kullanabilirsiniz. Aşağıdaki çekimde, bir modelin üzerindeki elbisesi, modelin ten rengi, yaprakların sararması ve çevredeki tüm baskın pastel renkler birbirini tamamlanmakta ve dengelenmektedir.

Görüntüyü dengelemek için kullanabileceğiniz bir diğer yol da ışık ve gölgelerin, bir diğer deyişle tonların kullanımıdır. Bu çekimde, ağaçların orman zeminindeki gölgesi sadece yönelen hatlar ile değil, aynı zamanda karanlık, boş alan ile ve bizi güneşe götüren daha açık tonlar ile bir denge meydana getirmektedir. Ayrıca, dikey düzlemde simetrik ve yatayda asimetriktir. Çekim yaparken görsel ögelerin önemini azaltmak için gölgeyi, vurgulamak için ışığı kullanabilirsiniz.

Düşünsel görsel dengeyi anlamak zor olabilir, ancak eski ve yeni ya da antik ve modern en belirgin örneklerdir. Bu örnekte, iki düşünsel denge beraber çalışmaktadır. Ön plandaki tarihi yapılar, modern gökdelenlerin önünde bir denge oluşturmaktadır. Düşünsel dengenin gündelik hayatta birçok örneği ile karşılaşılabilir, bağlantıyı kurmaya başladığınızda onları her yerde görebilirsiniz.

Görsel denge, fotografik kompozisyonların son derece önemli ancak çok sık gözardı edilen bir parçasıdır. Bazı fotoğrafçılar vizörden baktıklarında fotoğrafın dengeli olup olmadığını anlayabilir. Diğerleri için uygulama ve zaman gerekir. Bir sonraki çekiminizde, yukarıdaki bilgilerin bir kısmını düşünün ve görüntülerin görsel olarak dengeli olup olmadığını düşünün.