Les Choristes İngilizcesi ile The Chorus, Türkçesi ile Koro olan 2004-Fransız yapımı dram-müzikal türünde bir film. 7,9 IMDB puanlı bu film César En İyi Özgün Müzik ve En İyi Ses, En İyi Besteci Dalında Avrupa Film Ödülü almış.
Konusu: Fond de l'Etang, Fransa'da sorunlu erkek çocuklarının bulunduğu bir yatılı okuldur. Bu okul aynı zamanda II. Dünya Savaşı'ndan sonra yetim kalan çocukları da içinde bulunduruyor. Okulun despot müdürü Rachin'in felsefesi "Etki-Tepki". Yani çocukların çıkardığı en ufak sorunda ağır cezalar ve hücreye kapatılma uyguluyor. Ancak çocuklar üzerinde ters etki yaratan bir durum oluşturuyor. Bir gün Mathiue adında bir eğitmen bu okulda ders vermeye başlar. Müdür Rachin ile eğitim felsefesi çok zıttır. Mathiue, şefkat dolu bir adam olduğu için çocukların bazı hatalarını görmezden gelir, onların kusurlarını kapatır. Aynı zamanda iyi bir besteci olan Mathiue asla ünlü olmak istememiştir. Hayattaki yerini bulamayan bu eğitmen, çocukların hayatına dokunacaktır. Onları müzikle tanıştıracak ve içlerindeki dehayı ortaya çıkaracaktır.
Normalde müzikal filmlerden pek hoşlanan birisi değilim. Farklı ülkelerin, farklı dillerindeki filmlerini izlemek istediğim için bu filmi seçtim.
Konusu insana tanıdık geliyor. Hababam Sınıfı'ndaki gibi haylaz öğrenciler, onların hayatını değiştiren bir öğretmen... Ancak 95 dakika su gibi akıp geçti. İşleyiş çok güzel, sıkılmadan izliyorsunuz.
Ayrıca müzikal bir film olması sebebiyle yer alan müzikler çok güzel. Aslında müzikal diyorum ama konusu müzik ağırlıklı bir film. Melodik replikler yer almıyor. Normalde böyle filmlerin müzikleri kafamı çok şişirir. Dinlemek istemem. Ama o kadar seçilen müzikler o kadar duygulu ki tam tersine size huzur veriyor.
Ayrıca müzikal bir film olması sebebiyle yer alan müzikler çok güzel. Aslında müzikal diyorum ama konusu müzik ağırlıklı bir film. Melodik replikler yer almıyor. Normalde böyle filmlerin müzikleri kafamı çok şişirir. Dinlemek istemem. Ama o kadar seçilen müzikler o kadar duygulu ki tam tersine size huzur veriyor.
Yer yer duygulansak da o dönemdeki Fransa'nın izlerini de görmüş oluyoruz. Böyle yatılı okullar çoğu zaman öğrenciye değer vermez, biliyoruz. Avrupa'da yaşanması da biraz ilginç geldi bana.
Öğrenciler ne kadar haylaz, işe yaramaz görünse de onlara yaklaşmayı, içlerindeki cevheri görebilmeyi gerçek eğitimciler yapabilir. Bu film bunu kanıtlamış oluyor.
Sanatın insanın ruhuna ne kadar iyi geldiğini, nasıl eğittiğini ve sakinlik verdiğini görüyoruz. Filmden çıkarılması gereken anafikir buydu bana göre.
Ben çok beğendim. Çok büyük beklentilerim olmadan izledim ama beni oldukça şaşırttı. İzlemenizi kesinlikle tavsiye ederim ancak özellikle eğitimcilerin ve eğitimci olacakların izlemesini öneririm.
Puanım: 5/5
Keyifli seyirler!